Dag 5: Oranjerivier – Hobas

28 oktober 2014 - Hobas, Namibië

Slapen is slecht gegaan. Hopelijk gaat dat komende dagen toch echt beter. Toen ik vannacht naar de wc moest, lag een van de campinghonden vlakbij de tent. Deze begon even te grommen toen ik de tent uit kwam, maar ging snel weer liggen toen hij zag dat ik het was.

Vanmorgen redelijk op tijd opgestaan, maar konden nog even relaxed aan doen, even rustig wakker worden. Vast wat formulieren ingevuld voor bij de grensovergang van Namibië. Enkele van de groep zijn nog eerst gaan kanoën. Ik heb rustig wat foto’s van de omgeving gemaakt en mijn dagboekje bij kunnen werken. Nu nog hele verhalen, na deze dag korte notities die omgezet moeten worden in hele zinnen.

De truck weer in en hopen dat we snel door de douane mogen. Het schijnt hier vaak voor te komen, dat alle bagage de truck uit moet en helemaal doorzocht gaat worden.  Dus fingers crossed. Maar eerst Zuid-Afrika uit; eerst het paspoort bij immigratie afgeven voor een stempel en vervolgens weer bij de politie het paspoort afgeven zodat deze daar ingescand kan worden. Zo het land zijn we in elk geval uit, nu Namibië nog in.

Ook daar weer de truck uit en het paspoort afgeven bij immigratie. Het is gewoon een simpele balie waar een vrouw achter zit die blijkbaar veel te vertellen heeft. Terwijl alle paspoorten worden gecontroleerd en een voor een een stempel gezet wordt, is onze gids Henk mega aan het slijmen met haar om er voor te zorgen dat we gewoon zo door kunnen rijden. Al ruim 20 minuten wachten we allemaal buiten op Henk en het verlossende woord: wordt alles helemaal doorzocht of kunnen we zo door? Gelukkig het laatste! We zijn in Namibië!! En rijden snel verder, voordat ze zich bedenken.

Ineens, in de middle of nowhere, ligt onze camping. Er is niets verder in de buurt te verkennen! Eerst worden alle tenten in het kamp opgezet. Daarna weer de truck in en brengt Bob ons naar Fisher Canyon. Fisher Canyon is de op een-na-grootste-canyon ter wereld. De grootste is de Grand Canyon in Amerika. Hier worden we op een bepaald punt gedropt en moeten we een kleine 3 kilometer terug lopen naar de truck, langs de rand van de canyon. Genoeg foto’s te maken. Wat een prachtig landschap!! Zo onwerkelijk wat de natuur kan doen. Bij de truck gekeken naar de zonsondergang en wat een mooie was die! Echt genieten!!

Terug bij het kamp, krijgen we heerlijke steak voorgeschoteld. Even snel douchen en dan wegdommelen bij het kampvuur. Lekker gezellig nagenieten van een mooie dag.