Dag 10: Kamanjab - Okaukuejo

Ook vandaag, net als bijna elke dag, weer vroeg uit de veren. Vandaag naar Etosha National Park, een van de mooiste natuurparken in Namibië. Etosha betekent “grote witte ruimte” en dat is te danken aan de Etosha pan. Deze is ruim 4.731 km2 groot, terwijl het park zelf ruim 22.912 km2 groot is. Het park is zelfs de laatste 100 jaar met 75% afgenomen. In het begin was het park zelfs ruim 80.000 km2 groot. Er leeft veel wildlife, dus gaan we hopen dat we de big five kunnen spotten!

Nog voordat we het park in zijn zien we al diverse wildlife. Hoewel een springbok al veel eerder gezien was uiteraard. Onderweg komen we oryx, kuddu’s en wrattenzwijnen tegen. Dan komen we toch echt bij de toegangspoort van het park aan. Het eerste wat we daar zien is een mega grote duizendpoot. Bijna net zo groot als mijn voet en ik heb maat 38/39 (afhankelijk van de soort schoen :)). Dus behoorlijk groot.

We zijn net 8 minuten in het park (ik weet dit door de tijdsaanduiding tussen de foto’s) en we zien de eerste wildebeast, in het Nederlands ook wel de gnoe genoemd. Voor degene die er geen voorstelling van kunnen maken: dit waren de beesten die Mufasa, de vader van Simba in de Lion King doden. Uiteraard veel foto’s gemaakt. En nog geen 6 minuten zagen we diverse zebra’s en enkele giraffen.

Rond het middaguur kwamen we op de camping aan, waar we een soort van siësta mochten houden. Eerst even naar de waterhole gelopen, waar op dat moment veel “kleine” dieren aanwezig waren: oryx, kuddu’s en uiteraard springbokken. Heerlijk met z’n allen relaxed staan kijken naar al die dieren. De waterhole is een geweldige kenmerk van de camping. Om de waterhole staan de dure bungalows, degene die daar overnachten kunnen gewoon vanaf hun balkon de dieren bekijken. Prachtig gewoon.

Na de lunch, een heerlijke hamburger, oké twee heerlijke hamburgers, hebben we onze eerste officiële gamedrive gedaan. Zo hebben we denk ik maar een paar kilometer door het park gereden en zagen we veel wilde dieren. Ergens was het wel spannend, want wat zouden we toch tegen gaan komen? Niets is gegarandeerd tenslotte, dan kun je beter naar Safari Park de Beekse Bergen gaan of een dierentuin. Maar hoe bijzonder is het om deze dieren in het wild te zien. Sommige op nog geen 6 meter van je af, anderen wat verder weg. Weer enkele giraffen, die ook deze keer weer uitgebreid op de foto werden gezet. Gevolgd door de zebra’s en gnoes. We stoppen zelfs voor enkele grondeekhoorns! En daar zien we een mooie jakhals. Die zelfs even stopt om voor ons te poseren. Nog geen halve kilometer verder liggen dan toch twee leeuwen. Heerlijk lui onder een boom te genieten van, tja van wat eigenlijk? Even rekken en strekken en de een heeft zijn poten over de andere liggen. Het is allemaal oké. Ondertussen lopen aan de andere kant van de weg een hele kudde struisvogels (spreek je eigenlijk wel over kudde bij struisvogels?) en giraffen. Terug richting de camping loopt ook nog de Kori Bastard langs, een grote vogel met geweldige arrogantie. Uiteraard ook nog enkele zebra’s, gnoes en giraffen (of zouden dat dezelfde van de heenweg zijn?). Nog meer foto’s…. Net voor de camping komt ook nog de secretarisvogel aangevlogen.

Op de camping weer snel naar de waterhole even genieten voor het eten en voordat we weer een nightgamedrive gaan doen. Ik besluit echter om eerder terug te gaan naar de tenten om te douchen. En dan baal je als je onder de douche vandaan komt en eenieder vol enthousiasme terugkomt van de waterhole: er was een olifant gespot!! Na het avondeten gingen we dan in twee 4x4’s onderweg. Met een rode lamp werd door de gids in het struikgewas geschenen, in de hoop dat we enkele katachtige zouden spotten. Al vrij snel zagen we een neushoorn, enkele zebra’s en hazen. Het werd steeds kouder. Gelukkig lagen er een paar fleeceponcho’s in de wagen. Die werden dan ook aangetrokken. Het ergste van alles was waarschijnlijk nog wel het feit dat de meeste van ons zo moe waren dat er af en toe wat ogen dicht vielen. Gelukkig scheen de gids af en toe de rode lamp ook een stuk naar achter zodat je weer wakker werd.

Plots liepen er enkele hyena’s. Ook nu moet ik gelijk weer aan the Lion King denken; aan Ed, de gekke hyena. Er werd gevochten om een stuk been van..? Langzaam aan reden we weer verder. Achter in de struiken zou iets liggen, maar we konden niet vinden wat het was. Uiteindelijk reden we weer verder. Halverwege kwamen we de rest van de groep tegen. Even over en weer foto’s maken en “ruzie” maken over het mogen gebruiken van de flitser. Ons groepje was verteld dat het niet mocht, de andere groep wel. Dus toen zij ons zagen werden foto’s met flits gemaakt en tja dat mocht toch niet?

We reden door en vol spanning hoopten we toch dat we een luipaard of cheeta zouden zien. Ineens werd er hard geremd. Zou het dan??? We waren niet voor niets gestopt, want de gids zag toch wel een muis. Ondanks dat we grappen aan het maken over het feit dat dat toch wel het dier van de avond was, spraken we eigenlijk alleen maar vol bewondering over de gids, dat hij die muis heeft gespot, zo klein dier en dan nog in het donker ook nog!

Ruim drie uur later waren we weer terug op de camping. Toch nog maar eventjes naar de waterhole en dan op tijd slapen. Dan sta je daar aan de grond genageld: ongeveer 8 neushoorns, 4 giraffen en wat andere kleine dieren. Zo bijzonder. Iedereen was muisstil en aan het genieten van het prachtige uitzicht. In de verte zag ik iets donkers naderen. Zo vanuit het niets komt er een olifant aan lopen. Enkele neushoorns maken wat ruzie. Na een tijdje staat de olifant rustig te drinken en trekken de neushoorns zich langzaam aan terug. Terug naar de tent? Met veel pijn en moeite, maar op een gegeven moment koste het ook moeite om de ogen open te houden.

Foto’s: nachtdrive en olifant dankzij Martijn