Dag 15: Okavango Delta - Gweta

Deze keer uitslapen: om 06.00 uur staat er een van de gidsen onze tent op en neer te schudden: Wakker worden. Onze persoonlijke wekker dus. Gelukkig heb ik goed geslapen en voel me alweer stukken beter dan gisteren. Na een kleine snack gaan we weer op pad; de ochtend gamewalk. Deze keer neem ik wel mijn camera mee. Het zal me niet nog een keer gebeuren dat ik iets mis. We lopen nu gelijk met de gehele groep en een poos later komen we bij enkele zebra’s aan. Deze keer zijn het de zwarte zebra’s met witte strepen. Na een poosje gaan we weer verder. We krijgen uitleg bij een palmboom. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik niet echt opgelet heb, was nog niet helemaal wakker….

Terug bij het kamp hebben we eerst ons ontbijt gegeten voordat de tenten weer afgebroken moesten worden. Ook nu weer krijgen we hulp van de gidsen. Iets wat onze Henk niet heel fijn vind, want ze hebben een hele andere manier van inpakken en dat kan natuurlijk niet. Maar ja, veel konden we er ook niet tegen inbrengen want de tent was al opgeruimd voordat wij er erg in hadden. Terwijl de mokoro’s weer met al onze spullen worden ingeladen en wij staan te verbranden in de zon (enkele zijn zo slim om tussen de bomen te gaan staan), horen we dat er s’nachts een nijlpaard door het kamp is gelopen….

Sadi heeft gisteren overduidelijk geoefend. Het gaat haar vandaag goed af. Totdat ze geplaagd wordt door enkele andere gidsen. Ze valt zelfs twee keer uit de mokoro. En doordat ze een keer moet uitwijken, komen wij vast te zitten in een te laag stroompje. Net op het moment dat Fenneke en ik uit willen stappen om haar te helpen, duwt ze de mokoro zelf al verder. Bij het open water aangekomen zijn er deze keer twee nijlpaarden. En eentje is toch best dichtbij. Hij (of zij, ik kan het niet zien van een afstand en helemaal niet als hij (of zij) met het lichaam onder water zit) vind het deze keer niet heel fijn om ons te zien. Af en toe verdwijnt ie zelfs onder water, waar komt ie toch weer boven. Gelukkig zijn wij op tijd aan de overkant.

En dan zijn we alweer bij de opstapplaats van gisteren. Alle wordt snel door gidsen uitgepakt en weer in de 4x4 gepakt. Deze keer een iets kleinere uitvoering dan gisteren, dus we mogen nog meer stapelen op de bagage. Bij de camping terug gekomen in Maun, zien we dat Brenda helemaal schoon is gemaakt. En geloof me, ze was best smerig…De lunch is voorbereid door Bob en nadat we met z’n allen alles uit de 4x4 weer over hebben gepakt in Brenda, gaan we lekker lunchen. Ik realiseer me ineens dat het alleen maar lijkt of we eten en een beetje rondkijken. Dat is uiteraard niet zo. Ik wil het maar even uit de lucht geholpen hebben.

Nog even in Maun de laatste boodschappen voordat we verder gaan. Aangezien mijn slippers het al een paar dagen eerder opgegeven hebben, ga ik maar nieuwe kopen. Bij Pep (soort zeeman) koop ik leuke blauwe met witte stippen. Zo leuk dat Dominique ze een paar dagen later ook koopt. Ik ben blijkbaar een trendsetter (alleen op het gebied van slippers). In 1x rijden we door naar de volgende camping. We hebben alleen een tussenstop wanneer we weer een controle krijgen voor de mond-en-klauw-zeer. Dan moeten dus ook mijn nieuwe slippers er aan geloven.

Op de camping staat de tenten snel op hun plek. Er wordt ons verteld s’nachts vooral op de paden te lopen. Er schijnen slangen in dit gebied te zitten. Op deze camping staat verschillende baobab bomen. Dit zijn bijzondere bomen vanwege hun een uitzonderlijk grote stamomtrek (de diameter van de Afrikaanse baobab kan tot 11m breed worden). Dit komt omdat de boom water opslaat in de dikke stammen tijdens het natte seizoen om zo het droge seizoen te kunnen overleven. Bij een boom hadden ze een hangmat hangen, die moest ik uiteraard wel even uitproberen. En raad eens: ik ben er gewoon heel in en weer uitgekomen.

Na ongeveer een fotosessie van 1 uur wordt het tijd om naar het zwembad te gaan. Hier liggen de meeste van onze groep al in en zijn bezig met een of ander balspel; de bal weggooien en proberen te pakken, zoiets? Het zwembad was er ruim genoeg voor, dus het was zeer vermakelijk om even als klein kind te spelen in het water. Na een poosje toch gestopt en onder de douche gegaan voor het eten.

Het eten zelf was heerlijk, maar rondom de bus verzamelende zich steeds meer insecten. Heel veel insecten. Je kon bijna spreken van een wandelend buffet. Het eten konden we gelukkig elders opscheppen, daar waar het donker was, omdat al die insecten op het licht af kwamen. Snel eten en telkens goed kijken of er niet een of andere beest in je eten of wijn zat. Vooral dat laatste zou zonde zijn… Na de afwas maar snel naar de bar gegaan, alles kriebelde gewoon…. Bij de bar gebleven totdat we toch wel weggekeken werden. Klinkt gelijk alsof we het heel laat hebben gemaakt, maar de bar sloot om 22.30 uur. Valt dus best wel mee.

Just in case: er zijn nu 9 doden en nog steeds niet verdacht…..